W Biesłanie, 35-tysięcznym miasteczku w Północnej Osetii, rozpoczęcie roku szkolnego było zawsze wielkim, radosnym świętem. Pierwszego września 2004 roku było inaczej. Do szkoły wtargnęli czeczeńscy terroryści, przez trzy dni przetrzymywali zakładników w koszmarnych warunkach w sali gimnastycznej, bez wody i jedzenia. W okolicznościach niewyjaśnionych do dzisiaj trzeciego dnia rozpoczął się szturm rosyjskich sił specjalnych. W wyniku starcia dwóch sił zginęło około 400 mieszkańców, w tym 171 dzieci. Miasto pękło: dziś żyją w nim ci, którzy stracili wtedy swoich bliskich, i ci, którzy nigdy ich nie zrozumieją. Zbigniew Pawlak był w Biesłanie kilka dni po tych tragicznych wydarzeniach. Rozmawiał z ich uczestnikami. Po 10 latach wraca, by zobaczyć, jak zmieniło się ich życie. Zbigniew Pawlak i Jerzy A. Wlazło opowiadają o mieszkańcach miasta, wtedy i dziś, 10 lat po tragedii. O kilkuletnim chłopcu, którego przez trzy dni zmuszano, by trzymał detonator, a przeżył, bo terroryści pozwoli mu wyjść za potrzebą. O dziewczynie, którą żołnierz osłonił przed snajperską kulą własnym ciałem. I o ojcach, którzy stali bezradnie wokół szkoły i do dziś nie potrafią sobie z tym poradzić. Autorzy prowadzą czytelników do „Miasta Aniołów” – być może jedynego miejsca w regionie, które trwale łączy muzułmanów i chrześcijan. Pozwalają zrozumieć Kaukaz – roztańczony, barwny, z suto zastawionym stołem i przelewającym się kielichem doskonałego wina, otwarty na ludzi ze wszystkimi ich doświadczeniami, poglądami, wiarą i dumą. I od wielu lat rozszarpywany przez najkrwawsze konflikty.