Dziewczyna ze śniegiem we włosach

Książka

W koszyku

oceń

Dziewczyna ze śniegiem we włosach / Ninni Schulman ; przekł. Ewa Chmielewska-Tomczak. - Warszawa : Wydawnictwo Amber, 2012. - 399 s. ; 21 cm.

Autor

Schulman Ninni (1972-). Chmielewska-Tomczak Ewa. Tł.

Gatunek

Powieść szwedzka Powieść kryminalna

Värmland, najbardziej malowniczy zakątek Szwecji. Sylwestrowe popołudnie, minus dwadzieścia sześć stopni. Dziennikarka Magdalena Hansson wraca po spokój do rodzinnego miasteczka... Szesnastoletnia Hedda wychodzi na zabawę sylwestrową... Nikt jej już więcej nie zobaczy... Czas mija bez żadnej wiadomości. A potem zostaje znalezione ciało nagiej dziewczyny. Czy to Hedda? Magdalena Hansson wróciła do Hagfors z adoptowanym synkiem, wyczerpana i załamana po trudnym rozwodzie. Ma nadzieję, że spokój rodzinnego miasteczka przywróci jej radość życia i poczucie bezpieczeństwa. A pisanie artykułów dla lokalnej gazety nie będzie tak stresujące jak praca w sztokholmskim dzienniku. Nie wie, jak bardzo się myli... Przypadkiem angażuje się emocjonalnie w sprawę zaginięcia Heddy. Zaczyna prowadzić samodzielne, niezależne od policji śledztwo. Narażając życie, dociera do mrocznej prawdy ukrytej za fasadą jej rodzinnego miasteczka...

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Zabierzów

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Lit. zagraniczna (1 egz.)

2 maja biblioteka będzie nieczynna.

Wypożyczalnia Filii Bolechowice

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Lit. zagraniczna (1 egz.)

W dniach 30.04-02.05 biblioteka nieczynna.

Wypożyczalnia Filii Rudawa

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Lit. zagraniczna (1 egz.)

2 maja biblioteka będzie nieczynna.

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Stanowi t. 1 cyklu, t. 2 pt.: "Mężczyzna, który przestał płakać", t. 3 pt.: "Odpowiedz, jeśli mnie słyszysz".

Recenzje:

Szwedzka dziennikarka Ninni Schulman zadebiutowała w 2010 roku. Jej powieść Dziewczyna ze śniegiem we włosach wydana została przez Amber w 2012 roku. W tym roku doczekamy się jej wznowienia.
Magdalena wraca do rodzinnego miasteczka, by ułożyć swoje życie na nowo. Jest po rozwodzie. Zaczyna pracować w lokalnej gazecie, chociaż były mąż żartuje z tego zajęcia. Jednak gdy w miejscowości dochodzi do zaginięcia nastoletniej Heddy, (...) coś zaczyna się dziać. Magdalena ma poważne tematy do pisania, zajmuje się synem, śledzi postępy policji i nawiązuje nowe znajomości. Gdy policja odkrywa ciało nastolatki, ale nie umie jej zidentyfikować, wszyscy zaczynają się zastanawiać – czy to Hedda? A jeśli nie, to gdzie ona jest? Czy za jej zniknięciem stoi były kochanek? Jednak praca to nie wszystko – Magdalena musi zacząć radzić sobie po rozwodzie, nauczyć się ufać ludziom i sprawić, by jej syn czuł się dobrze w tym miejscu.
W powieści mamy do czynienia z kilkoma bohaterami. Narrator pokazuje nam to, co dzieje się u rodziny Heddy, u Magdaleny, jej znajomych, u policjantów… Nie brakuje postaci, które coś dokładają do całej opowieści. Te pojedyncze cegiełki mają sens dopiero na końcu, gdy wszystko się wyjaśnia.
Akcja przenosi czytelnika do Szwecji. Jej mroźna atmosfera jest oddana bardzo dobrze. Możemy poczuć mróz szczypiący w nos, widzimy lasy, oblodzone drogi… W takiej właśnie aurze dzieją się dziwne rzeczy. Morderstwo to tylko jedno z wydarzeń, z którymi się stykamy w powieści.
Poza śledztwem dostajemy też inne motywy. Są problemy rodzinne. Magdalena jest po rozwodzie, musi dzielić się synem z byłym mężem. Musi też być doskonałą matką, by jej syn czuł się dobrze w nowej sytuacji. Do tego jest jeszcze Petra, policjantka-pracoholiczka, której córka ma tajemnice, Christer z trudną relacją z ojcem… Są motywy miłosne, handel ludźmi, starość, samotność i konkurencja w pracy. Wszystko wymieszane tak, że czyta się to naprawdę dobrze. Niczego nie jest za dużo, za to wątki się uzupełniają.
Trzeba przyznać, że to naprawdę dobry kryminał. Czytając, nie można przewidzieć, jak to się skończy. Wielość bohaterów, kilka wątków, wszystko to sprawia, że każdy czytelnik znajdzie tu coś dla siebie. Klimat jest niesamowity. Nieraz miałam ciarki na plecach, gdy czytałam kolejne strony.
Polecam tym, którzy szukają kryminału z ciekawą historią, zaskakującym zakończeniem, klimatem, który od pierwszej strony wciąga czytelnika. Skandynawskie kryminały mają w sobie coś takiego, co naprawdę jest wyjątkowe i co warto poznać.

Ludzie mówią „Nie oceniaj książki po okładce”. Głównym aspektem, który przekonał mnie do przeczytania tej powieści była wspomniana wcześniej okładka. Nie ukrywam, iż wygląd ma znaczenie, jednak jest to mała namiastka tego co odzwierciedla rzeczywistość. Człowiek jest wręcz przekonany, że skoro tytuł i okładka idealnie ze sobą współgrają to z zawartością książki jest to samo. Tylko, czy jest to rzeczywiście prawdą? (...)